Met een teen buiten de comfortzone: mijn culturele ontdekkingsreis!

Boeken en cultuur: Een comfortzone die langzaam groeit.

Boeken spelen een steeds prominentere rol in mijn leven. Ik kan geen boekenwinkel passeren zonder “eventjes snel” binnen te springen om “alleen even te kijken”. En voor ik het weet, loop ik met de grootste glimlach en een paar boeken onder de arm naar buiten. Boeken vinden tegenwoordig ook steeds vaker hun weg naar mijn handtas, rugzak of reiskoffer. Zo ging ik deze zomer spontaan op reis naar Turkije en volgden enkele boeken me mee. Op het strand, aan het zwembad of op een ligbedje aan de zee, lezen was onderdeel van de vakantie! Tegenwoordig durf ik ook wat te variëren in mijn genre. Een thriller of detective weet mij inmiddels ook wel te bekoren. Toch ben ik nog niet helemaal buiten mijn comfortzone gestapt. Ik vrees dat, wanneer ik een boek kies met een onbekend thema of genre, het dagen, weken, misschien zelfs maanden in een hoekje zal blijven liggen, met de bladwijzer ergens tussen pagina 1 en 60. Dit is dus iets wat ik zeker nog wil bereiken! Wie weet kan ik mijn comfortzone uitbreiden en boeken ontdekken die me nu nog koud laten.

Wat betreft die theaterstukken en filmvoorstellingen waar ik, zoals ik in mijn eerste reality check aangaf, altijd van wilde genieten, maar me nooit durfde in te schrijven, hebben mij cultureel verruimd. Het afgelopen jaar heb ik meerdere toneel- en filmstukken gezien die ik zelf nooit zou uitkiezen, maar toch deed ik het. Zo ging ik naar een toneelstuk in de buurt, het thema leek me grappig, maar "een toneelstuk…bwa", dat dacht ik. Tot ik daar zat, aan een tafeltje met een drankje en een plankje kaas. Wat heb ik genoten van die avond! Net als toen een vriendin me sms’te met de vraag of ik zin had in een filmavond, vanavond, de film ‘Wil’, binnen 15 minuten. Eerst zei ik “nee” – in mijn hoofd dan, want pfff, ik ben helemaal niet voorbereid, en die film? Oorlog, te lang geleden, koud en verdrietig… Al die redenen waarom ik dacht dat ik absoluut niet wilde gaan, werden precies de uitdaging die me motiveerde om toch te gaan. Wie weet is het wel een goede film, of misschien vind ik het genre toch leuk, en wat als dat niet zo is? Ik ga er zeker niet dood van, en ik ben niet alleen – ik heb een vriendin aan mijn zijde.

Fastforward: het was, zoals je kunt verwachten, een leuke avond. De film was niet slecht… nee, de film was goed! Het thema bleef echter wel even hangen, en enkele scènes brachten me zelfs aan het huilen, zowel tijdens als na de film. Maar achteraf ben ik erg blij dat ik ben gegaan. Weer een puntje van mijn culturele-zoektocht-lijstje afgevinkt.

Hoewel ik nog lang geen cultuurfanaat ben, ben ik wel goed op weg, al zeg ik het zelf. Mijn weerstand tegen cultuur, kunst, literatuur, boeken enzovoort is veel kleiner geworden. Dit jaar ga ik met veel plezier op meer culturele uitjes, ontdek ik graag andere genres en zet ik mijn voet – of om te beginnen mijn teen – steeds verder uit mijn comfortzone.