De laatste reis van twee nieuwe vrienden
- lienmarivoet
- 10 okt 2023
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 9 dec 2023
Mijn ervaring bij het lezen van het jeugdboek 'Op het einde gaan ze allebei dood' van Adam Silvera.
Een (vertaald) jeugdboek, geschreven door de Amerikaans Adam Silvera, over twee jongens die opgebeld worden door een organisatie die hun vertelt dat ze binnen 24 uur zullen sterven. De jongens leren elkaar toevallig kennen via een online platform voor mensen die zullen sterven of iemands ‘laatste vriend’ willen zijn. Samen beleven ze de laatste uren van hun leven.
Toen ik de boekenlijst doornam waren er enkele boeken die mijn aandacht trokken. Vooral het boek met als titel ‘Op het einde gaan ze allebei dood'. Ik denk te weten waarom ik zo aangetrokken werd door het boek. Af en toe kijk ik wel eens graag een film, maar dan alleen de films met een gelukkig einde, en ook niet zo een film waarvan je in het begin het einde al te zien krijgt. Laat dit boek nu toevallig al die elementen bevatten: geen gelukkig einde (dat doet de titel ons vermoeden), dat al meteen aan het begin van het boek wordt verklapt. Mogelijk heeft de nieuwsgierigheid naar "Hoe kan het boek mij toch nog verrassen als ik de 'clue' eigenlijk al weet?" me over de streep getrokken.
Tot mijn grote teleurstelling liep het eerste deel van het boek erg stroef. Hoewel veel recensies zeggen dat het boek ‘onweglegbaar’ is, lukte het mij wel. Zo heb ik het zelfs enkele dag niet aangeraakt, omdat het verhaal erg oppervlakkig bleef. Naarmate ik verder las en me meer verdiepte in het boek, kon ik, inderdaad zoals de recensie het al verklapte, niet stoppen met lezen.
Het verhaal zelf leest erg vlot en aangenaam door van de korte hoofdstukken. Voor mij is het een eerste boek dat ik lees waarbij er zo vaak wordt gewisseld tussen de personages. Binnen deze kaft krijg je als lezer de kans om kennis te maken met de verschillende personages, zowel de twee hoofdpersonages als de anderen. Je wordt meegenomen in hun gedachtegang en hun kant van het hele verhaal.
Dit Young-Adult boek met een vleugje sciencefiction leunt erg aan bij de werkelijkheid én hedendaagse gebeurtenissen en thema’s.
Hoewel ik dacht dat dit genre boeken, en het onwerkelijke sciencefiction, mij niet kon bekoren, moet ik toegeven dat dit boek mijn culturele bril en interesse heeft verruimd.
Daarnaast slaagt het boek erin je te laten stilstaan bij de vraag ‘Wat zou ik doen als ik zo'n telefoontje krijg? Waarbij je niet zou weten hoe lang je nog te leven hebt en op welke manier je zal komen te overlijden, het enige dat zeker is, is dat je overlijdt.’
Jeugdboek 1 - WES 1
Hallo Lien,
Ik werd vandaag niet gebeld door D-C, omdat ik vandaag niet doodga... ;)
Dit boek stond al even op mijn nog-te-lezen-lijst, samen met heel wat andere.
Omdat je me extra nieuwsgierig hebt gemaakt met je blogpost, ben ik het vrijdag gaan halen in de bibliotheek en vandaag is het alweer uit.
Ik ben het wel met je eens, eenmaal je in het verhaal zit, leest het als een trein.
Dat komt volgens mij door de korte hoofdstukjes, de intrigerende personages en het concept (een organisatie licht mensen per telefoon in dat ze die dag zullen sterven).
Ik leefde op een zekere manier mee met de personages.
Verschillende keren komt er in het boek terug dat elke ‘doodloper’ denkt…
Hallo Lien
Bedankt voor je interessante blogpost. De cover van het boek sprak mij ook aan, dus ik was benieuwd naar jouw mening over het verhaal.
Je haalde zowel positieve als negatieve punten van het boek aan in je blogpost. Zou je het boek uiteindelijk aanraden aan leerlingen uit het secundair onderwijs? Zou je het boek gebruiken in je klas als leerkracht Nederlands? Denk je dat dit boek de leeskriebels bij jongeren zou kunnen aanwakkeren? Ik ben alvast erg benieuwd naar jouw mening hierover.
Daarnaast had ik nog enkele concretere vragen. Je schrijft dat het verhaal vanuit het perspectief van verschillende personages wordt verteld. Vond je dit storend? Ook schrijf je dat je de kans krijgt om kennis te maken…